«Αγαπητό μου ημερολόγιο,
το τρίτο τσιγάρο της ημέρας μόλις άναψα. Και αυτό το τσιγάρο δεν ξέρω γιατί, είναι πάντα καλύτερο. Πέρασαν μέρες που έχω να γράψω κάτι. Πέρασαν εικόνες που δεν αποτύπωσα πουθενά παρα μόνο στο μυαλό μου. Κι αυτό είναι πολύ στοιχειωμένο πια για να τις χωρέσει όλες. Είπα να κάψω λοιπόν μερικές.
Παρασκευή ξημερώματα σχεδόν 5 το πρωί, ένας άντρας με ένα μακρύ μαύρο παλτό περπατάει στην Αχαρνών. Στη μέση του δρόμου. Τα αυτοκίνητα τον προσπερνούν από παντού και ούτε καν γυρνάει το βλέμμα του. Περπατάει με το κεφάλι στητό και κοιτάει μακριά. Κάπου ψηλά, στο βάθος είναι εστιασμένο. Περίεργος. Ήρεμος. Τρομακτικός. Ασυμβίβαστες έννοιες αλλά εδώ κάνουν παρέα χωρίς προκατάληψη.
Εύχομαι στο Σ. και τη Μ. , τους οποίους πάντρεψα το Σάββατο να είναι καλά. Καλά μαζί και ποτέ χώρια. Εύχομαι να τους βλέπω για πολλά χρόνια, τόσο ερωτευμένους. Καθαρά εγωιστικά τέλος, μου κάνει καλό αυτό. Ο έμφυτος κυνισμός μου τρώει μια γερή κλωτσιά στ΄αρχίδια και διπλώνεται. Κονταίνει. Και την επόμενη φορά που θα ορθώσει κεφάλι, θα θυμάται την κλωτσιά και θα είναι λιγότερο απόλυτος.
Δεν έχω παράπονο. Ή μάλλον είμαι πολύ χαρούμενη με όσα είδα και έζησα αυτό το Σάββατο. Το μόνο περίεργο της ημέρας ήταν πως άνθρωποι που είχα να δώ λίγους μήνες δε με γνωρίσανε. Αλλά αυτό μπορεί να είναι και καλό.
Την Κυριακή την έβγαλα ολόκληρη στον καναπέ με ταβανοθεραπεία και τόση τι-βι που είχα μήνες να δω. Καλά ήταν. Ξεκούραστα. Το βράδυ όμως ήμουνα τόσο νυσταγμένη που δεν κατάφερα να βγώ. Και είναι κρίμα γιατί δεν είδα ένα φίλο που του έχω κι αδυναμία. Και τώρα ποιός ξέρει πότε θα τον ξαναδώ; Μπορεί όμως να είναι και καλύτερα. Οι αδυναμίες μου εμένα πάντα στο τέλος καταλήγουν ψυχωμπουκωτικές που λέει και ένας άλλος φίλος!
Φίλοι αγαπητό μου ημερολόγιο. Φίλοι.
Γαλήνη αγαπητό μου ημερολόγιο. Γαλήνη. Που θα πάει η καριόλα; Θα γυρίσει.»
Φιλιά σε όλους σας και καλώς σας βρήκα. Έφυγε ο Σεπτέμβρης. Θα βγώ από την τρύπα μου. Όπως λέει και το Λενάκι » δε θα τελειώσει κι αυτή η έκλειψη;»
2 Οκτωβρίου, 2006 at 6:59 πμ
Καλημέρα sorry καλό μήνα να έχουμε 🙂 Φιλάκια και όλα θα στρώσουν
2 Οκτωβρίου, 2006 at 7:02 πμ
Το ίδιο έκανα και εγώ το Σάββατο και σκέφτομαι ακριβώς τα ίδια πράγματα. Τουλάχιστον αυτοί να ζήσουν! 🙂
2 Οκτωβρίου, 2006 at 7:09 πμ
……………
Μην αρχίσω…….
Δεν θα αρχίσω;!
Άντε, καλό μήνα…….
Μην αρχίσω……..
2 Οκτωβρίου, 2006 at 7:25 πμ
@elemental_nausea:
Καλημέρα κοριτσάκι! και κουράγια πολλά με το τέρας της εξεταστικής!Όσο για τον Mbοy και τον Eu-aggelo, μην τους αφήνεις να σε τρομοκρατούν..θα στους κανονίσω εγώ!χεχε!
@andrew:
Καλημέρα και καλώς τον!
Έτσι είναι..τουλάχιστον!
🙂
@sigmund:
Καλημέρα γιατρέ μου!Μην αρχίσεις!Μόνο εκείνη τη συνταγή που λέγαμε..εεμμμμ πρέπει να την αλλάξουμε!Έχει καταστροφικά αποτελέσματα!
2 Οκτωβρίου, 2006 at 7:27 πμ
Δεν με τρομοκρατούν.Πάει τελείωνει η εξεταστική την Τετάρτη οπότε ελευθερία 😀
2 Οκτωβρίου, 2006 at 7:28 πμ
Πρώτο σχόλιο αν και φανατική αναγνώστρια εδώ και καιρό..
Να είναι πάντα ευτυχισμένα τα παιδιά, το ίδιο κι εσύ!(για να μην πω πάντα άξια!!)
Αυτή η κλωτσιά πολύ με άρεσε…Γόνιμη..
Άντε, και εις άλλα με υγεία!
Καλό μηνάκι να’χουμε κι όχι άλλα σακατεμένα βράδυα..ποτέ…
:):):) ταραντούλα χε!χε!
2 Οκτωβρίου, 2006 at 7:55 πμ
ειναι ο γαμος που εδειξε η Κορομηλα?
2 Οκτωβρίου, 2006 at 8:04 πμ
@nausea:
Άντε με το καλό..βέβαια για παν ενδεχόμενο σκάναρε και μια αναλυτική (να φαίνεται η σφραγίδα της γραμματείας!) και στείλτο με ένα mail..Όχι τίποτα άλλο να τους το κολλήσουμε στα μούτρα!
@ταραντούλα:
Ου να μου χαθείς παλιοσιχαμένο!
ΣΕ άρεσε ε;ΣΕ άρεσε;;;;
άντε μην πω τίποτα δευτεριάτικο!
@zouri:
Καλημέρα υπουργέ!Αν στο συγκεκριμένο γάμο έδειχνε την κουμπάρα να χορεύει με κόκκινη τουαλέτα, ξυπόλητη πάνω σε τραπέζι με άσμα αγνώστων λοιπών στοιχείων τότε ναι, είναι ο ίδιος!
2 Οκτωβρίου, 2006 at 8:15 πμ
Πάντρεψες εσύ ανθρώπους; Α, τους καημένους! Ήταν και νέα παιδιά; Κρίμα, κρίμα αυτό που τους βρήκε. Ελπίζω σύντομα να ορθοποδίσουν.
2 Οκτωβρίου, 2006 at 8:24 πμ
σε εκκλησία ή σε δημαρχείο τους πάντρεψες;
καλό μήνα.
2 Οκτωβρίου, 2006 at 8:37 πμ
@Mboy:
Ούστου!
@!#%^%#@!
Δε θα ξαναπαίξει αυτό που αποκαλείς ομάδα σου;Θα δεις εσύ!
@ροιδης:
Καλημέρα!Δυστυχώς (για μένα!) σε εκκλησία..ακόμα βγάζω ρύζι και τις ευχές του παπά (που πήρε και 200 ευρώ!) από τα αυτιά μου!
2 Οκτωβρίου, 2006 at 9:31 πμ
άξια! άξια!
οι κυριακές παρεπιπτόντως, είναι ό,τι πρέπει για ταβανοθεραπεία..
κ είχε πει κ ο μάλαμας (χωρίς να θέλω να γίνω corny) :
δε θέλω να πικραίνεσαι τις κυρικές τα βράδια, χωρίς αυτή την σκοτεινιά τα χρόνια μένουν άδεια..
(τελικά έγινα…χαχχα)
καλό μήνα sorry μ.. 🙂
2 Οκτωβρίου, 2006 at 9:39 πμ
Καλησπέρα κοριτσάκι! Ώρα να βγεις από το καβούκι σου και να πάρουμε τους άλλους να πάμε για καμμία μπύρα. Το σηκώνει και ο καιρός!
2 Οκτωβρίου, 2006 at 9:41 πμ
@poli:
Ευχαριστώ βρε!
Corny ο Μάλαμας;;;Θα σε αφορίσω!
Απορία:αυτό το «μ» στο «sorry μ..»
τί είναι;;»μ» όπως «μου»;σκέτο μου έτσι;σαν να λέμε κτητική αντωνυμία ε;όχι γιατί σκιάχτηκα μην είναι κάτι άλλο πι χι πρώτη συλλαβή!
αχαχχαχαχα!
😉
2 Οκτωβρίου, 2006 at 9:41 πμ
Οι γάμοι είναι από τα πιο αστεία γεγονότα. Ντύνονται όλοι σαν καρνάβαλοι και προσπαθούνε όλοι μαζί διασκεδάσουνε (απο παππούδες μέχρι βρέφη!). Λες και υπάρχει τρόπος να διασκεδάσουν ταυτόχρονα όλοι αυτοί.
Αυτή την ταβανοθεραπεία και τιβιθεραπεία θέλω να την κάνω και εγώ σε κάποια φάση. Πάλι δεν μάζεψα τον κόλο μου όλο το ΣΚ (οι pearl jam μαμήσανε πάντως, ίσως αξιωθώ να σηκώσω και ποστ).
Μοτοσακέ είσε υπερβολικός. Αν τους πάντρευε η montressor τι θα έλεγες δηλαδή? :p
2 Οκτωβρίου, 2006 at 9:42 πμ
@σεξπήρος:
Άντε!Ευκαιρία είναι σήμερα που έχω ελεύθερο μεσημέρι!
2 Οκτωβρίου, 2006 at 9:45 πμ
Δε βγάζει τα σχόλια όλα μαζί και σας απαντάω έναν-έναν σαν μη πω..
@ατρον:
Καλώς το!Άντε παιδάκι μου ανέβασε κανα Post να ενημερωθούμε και εμείς!
Εμείς πάντως διασκεδάσαμε δεν μπορώ να πω!
Τον Μοτορ άστον θα τον σιάξω εγώ!
2 Οκτωβρίου, 2006 at 11:02 πμ
Έτσι… να τρωει κλοτσιές ο κυνισμός. Και όχι μόνο αυτός…
2 Οκτωβρίου, 2006 at 12:28 μμ
Παραδόξως ο φετινός Σεπτέμβρης ήταν ανώδυνος … 🙂
Πάντα άξια…
Δε σε γνωρίσανε αρκετοί ε; Καλό είναι αυτό βρε.. σκέψου 🙂
2 Οκτωβρίου, 2006 at 12:57 μμ
Προσπάθησες κι εσύ να γίνει μια κουμπάρα λοιπόν, και το κατάφερες!!!
Μέσα στο κλίμα των ημερών ε…;)
2 Οκτωβρίου, 2006 at 1:08 μμ
Ξέρεις κάτι; Δυο χρόνια ήμουνα χωμένη σε μια τρύπα. Αυτό άλλαξε όμως όταν αποφάσισα ότι έπρεπε να γίνει. Στο χέρι μας είναι. 😉
2 Οκτωβρίου, 2006 at 2:12 μμ
Να σου ζήσουν!
Κι εσύ ότι γουστάρεις!
Α! Δεν γράφεις και κάτι παιδικό.
Ναι κάτι σαν παραμύθι για παιδιά.
Εγώ έβαλα όση σάρκα κι αίμα πρόφτασα…
2 Οκτωβρίου, 2006 at 2:40 μμ
μολις κατέφθασα στας Αθήνας.Άντε,έφυγε,βουρ για Οκτώβρη τώρα.
Να ζήσουν τα παιδιά-καλησπέρα μπέμπα!
2 Οκτωβρίου, 2006 at 3:51 μμ
και στα δικά σου 🙂
2 Οκτωβρίου, 2006 at 4:37 μμ
@asfyxia:
Έτσι-έτσι!Και μετά παίρνουν σειρά οι άλλοι..!
@ptwsh:
Κι εγώ τελικά νομίζω οτι είναι για καλό..άστον τον Σεπτέμβρη γιατί με τσάκισε ξανα!
@dimitris:
Έτσι ακριβώς!Χεχε!
@nosyparker:
Στο χέρι μας, συμφωνώ.Απλά μερικές φορές παίρνει λίγο παραπάνω χρόνο..
@vita mi baruak:
Ευχαριστώωω!
Παιδικό;εγώ;μα πώς;;;!!!
Τα ‘δα και τα δικά σου τα χαίρια μη θαρρεύεσαι!(που ΄λεγε και η γιαγιά μου!)
😉
@cherry:
‘Αντε ρε κοριτσάκι επιτέλους!Ξεκινάει και ο Θανάης!χεχε!
@gelial:
Τώρα εσύ θες να με εκνευρίσεις αλλά έχε χάρη!(προς το παρόν δηλαδή!)
2 Οκτωβρίου, 2006 at 4:52 μμ
άσχετο αλλά σα δρόμος η αχαρνών με ψιλοφρικάρει.
2 Οκτωβρίου, 2006 at 8:05 μμ
Και παραποιω ενα κομματι λεγωντας «θα περασουν οι μηνες θα γυρισει ο τροχος…»
2 Οκτωβρίου, 2006 at 9:57 μμ
καλώς ήρθες στον κόσμο λοιπόν…
καληνύχτα…
3 Οκτωβρίου, 2006 at 7:26 πμ
Καλημέρα κομπάρα!
Χτες τελούσα υπό διάλυση, η γνωστή έκλειψη και η μετά-σαββατοκύριακου μούχλα!
Πάντα άξια και να ‘ναι καλά τα φιλαράκια σου.
Περιμένω φωτογραφίες, χεχεχε!!
3 Οκτωβρίου, 2006 at 7:32 πμ
Kompara … keep smiling
3 Οκτωβρίου, 2006 at 8:48 πμ
@cherry:
Κι εμένα!!!!Έχει κάτι απόκοσμο έτσι δεν είναι;;
@fingo:
Ναι μόνο μην καταλήξει «όλα θα’ναι σαν πρώτα!»
😉
@γιώργος:
Καλημέρααα!
@epsilon:
πρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ!
@Ptwsh:
Καλημέρα κορίτσι!
3 Οκτωβρίου, 2006 at 9:16 πμ
συγνώμη, για εθνική από εδώ καλά πάω?
(καλημέρα)
3 Οκτωβρίου, 2006 at 9:19 πμ
@poli:
Ωρέ!Εσύ ήσουνα τελικά;;;Και σου πα μην ανέβεις Δεκελείας, από Αχαρνών όλο ευθεία!
Καλημέρα!Πώς πήγε η παπακαλιάδα εψές;;;;;χιχιχι!
3 Οκτωβρίου, 2006 at 9:22 πμ
Καλημέρα και από εμένα! Πάντα άξια! Ωραίες εικόνες, ειδικά αυτή με την Αχαρνών…
3 Οκτωβρίου, 2006 at 9:28 πμ
Ολα θα ναι σαν πρωτα ολα θα ναι αλλιως.Δεν ειναι απαραιτητα κακο αυτο ειδικα αν καποιες στιγμες θες να τις ξαναζησεις
3 Οκτωβρίου, 2006 at 9:41 πμ
@numb:
Ευχαριστώ βρε άντε και στα δικά σου χαρ χαρ!Έπρεπε να το βλεπες, ειδικά μετά που τον ξαναπέτυχα στη Δεκελείας..σουρεάλ!
@fingo:
Όχι δεν είναι απαραίτητα κακό.Με την επανάληψη όμως δεν συμβαίνει πάντα το καλύτερο αποτέλεσμα.
3 Οκτωβρίου, 2006 at 10:36 πμ
mia xara pige, pe8ana sta gelia, egrapsa kiolas sxetika, alla den vgazei comments, de kserw giati…
i8ele k i maria na me kraksei giafta pou egrafa kai den mporei!
xaxaxaxaxaa!
esena pws sou fanike o dimiourgos x8es?
3 Οκτωβρίου, 2006 at 10:39 πμ
@poli:
αχαχαχα!γιου β γκοτ μειλ γι’ αυτό ακριβώς που γράφεις!
Εγώ δεν πολυκατάλαβα τι ήθελε να πει ο σεναριογράφος-σκηνοθέτης-ηθοποιός-μουσικός επενδυτής.Μην να φταίει που δεν το’βλεπα πέρσι;Μην να φταίει η βλακεία μου;Δεν ξεύρω!
3 Οκτωβρίου, 2006 at 3:13 μμ
Φιλια και σε σενα.
ΥΓ: καλως μας βρηκες.
ζερο.
3 Οκτωβρίου, 2006 at 5:10 μμ
Ολοι ομως για το καλυτερο δεν ελπιζουμε?Εστω και στις επαναληψεις.Βοηθανε να πιασουμε νοηματα που δεν ειχαμε καταλαβει με την πρωτη
4 Οκτωβρίου, 2006 at 11:32 πμ
@zero:
;)))
@fingo:
Το κακό είναι ακριβώς αυτό..οτι επειδή ελπίζουμε για το καλύτερο αποτέλεσμα αυτή τη φορά πέφτουμε στα ίδια γιατί που ξέρεις;Αυτή τη φορά μπορεί η επανάληψη να αποβεί καλύτερη και όχι μια από τα ίδια. Απλώς πιστεύω οτι κάπου μέσα μας θα έπρεπε να ξέρουμε πως κι αυτή η επιλογή είναι στηριγμένη σε λάθος βάση άρα μοιραία θα έχει την κατάληξη με τις προηγούμενες.
4 Οκτωβρίου, 2006 at 9:30 μμ
Επειδή δεν μπόρεσα να καταλάβω από το ποστ ούτε και από τα σχόλια…
πάντρεψες ανθρώπους ή βαμπίρ? :Ρ
5 Οκτωβρίου, 2006 at 9:57 πμ
@montresor:
Χαρ, χαρ!
Και τώρα έρχεται η ατάκα από την ταινία:
«Oh my children of the night..
how beautifully they sing..!»