Ημιπολύτιμος λίθος κάτω απ’ τo βλέφαρο

Ωωωω τι σκοτεινιά αγάπη μου..

Χαρούμενα υφέρπουσα και πάντα ήσυχη χορεύοντας.

Ανάμεσα από το άνοιγμα του καλοκαιρινού μου φουστανιού, μα είναι μόλις Μάης και Μάηδες πριν καφενεία κλειστά.

Στο ενδιάμεσο των εποχών ο χρόνος σαλεύει.

Ο ήλιος βρίσκεται πάντα κλεισμένος έξω απ’ τις γρίλιες και τα πεζοδρόμια ανατριχιάζουν στη σκιά.

Ωωωω τι θάρρος αγάπη μου..

Λυπημένα αντρειωμένο και πάντα θορυβώδες αποσύρεται.

Οι φυγές, οι περίπατοι ανάμεσα στις βροχές, το στυλό που εκπνέει τους Μάηδες. Και τα ποτηράκια να ιδρώνουν αγωνίες.

Ωωωω τι ασπρόμαυρα αστέρια αγάπη μου..

Φιγουράρουν με κρότο και κρύβουν πως αγοραστήκαν φτηνά από ένα υπαίθριο παζάρι του Λονδίνου αγκαλιαστήκαν με φόρα από τη Siouxsie και γδυθήκαν μπροστά σ΄ ένα πεντόλιρο, φυγή εκ των έσω και πάντα μπροστά στον κόσμο οι υγρασίες γ α μ ώ τ ο πουτάνα θεατρίνα είπε η Γώγου και η σκοτεινιά και το θάρρος και τ΄αστέρια μου απ’το άνοιγμα του φουστανιού μου προβάλλουν

γελώντας.