“Και στη θάλασσα να ρίξω το κρεβάτι μου”, τραγουδάει η φωνή της ίσια, μέσα στο μυαλό μου. Και είναι αργά, σχεδόν ξημέρωμα όταν γυρνάω σπίτι. Έχει πάρει να αλλάζει χρώμα το φως, έχει πάρει να βαραίνει το δεξί μου βλέφαρο. Και ήθελα να αλλάξω πορεία, αλήθεια στο λέω. Να πάρω τον δρόμο του βουνού, να βγω στην θάλασσα. Πόσα χρόνια πες μου, έχεις να δεις την θάλασσα ξημέρωμα; Να βγάλεις τα παπούτσια σου κι ας είναι χειμώνας, να πετάξεις κάλτσες να γεμίσουν άμμο και να στριφογυρίσεις αστράγαλο εκεί που εξαλείφεται το κύμα; Να βυθίσεις δάχτυλα στην πιο υγρή μου νύχτα; Εκεί που παίρνει να φωτίζει. Έλα, άσε με, μην με κρατάς θέλω να χορέψω!
Το σπίτι ήταν δίπλα στην μαύρη άμμο. Και δεν έμενε κανείς εκεί στις ζέστες. Αν κοιτούσες μέσα από το τζάμι έβλεπες ένα τραπέζι, δυο καρέκλες και ένα πανεράκι με ψωμί, βούτυρο και αλάτι. Αλάτι χοντρό σαν αυτό που κράταγε η γιαγιά μου στο γυάλινο βάζο. Δεν κοιτούσες πιο προσεκτικά και δεν έβλεπες τις ψόφιες μύγες, ούτε το μουχλιασμένο ψωμί. Ούτε την μια καρέκλα που ξαπλωμένη στο βρώμικο πάτωμα μαρτυρούσε την απώλεια. Μετά αναστέναζες σιγανά και ξαναγυρνούσες στην θάλασσα.
Πως την λέγανε εκείνη την παραλία που τρέχαμε όταν είχα έρθει να σε βρω; Εκείνη που συναντήσαμε αρκετά πιο πάνω από την Άρτα; Εκείνη που ξαπλώσαμε δίπλα στις χαμηλές θίνες και μου είπες πως θες να τα αλλάξεις όλα και να κρατήσεις μόνο εμένα;
Πες, πόσο όμορφα είναι τα μάτια μου;
Χαρτιά τράπουλας φτιάχνουν ένα καλειδοσκόπιο αλλαγών. Το κοιτάζω, το βλέπω και παίζω μ’ αυτό. Την τρέλα φίλε, την τρέλα που σαλεύει τις κουρτίνες αχνά, αυτή την τρέλα ψάξε. Κι αν με δεις να χορεύω είναι που ακούω Joy Division στο σκοτάδι και κοινωνώ το αίμα της αλλαγής.
13 Μαρτίου, 2007
κρεβάτι, καλειδοσκόπιο, βούτυρο, τράπουλα, κύμα
Posted by Purple Clementine under Construction19 Σχόλια
13 Μαρτίου, 2007 at 10:01 πμ
Τελευταία φορά το έκανα πριν από ενάμιση χρόνο.Και δε θέλω να το ξανακάνω…Σχεδόν όπως το περιγράφεις…
Για τα μάτια σου,ε,μην τα ξαναλέμε.
Και μην λες ψέματα,δεν ακούς μόνο Joy Division αλλά και τον αρχηγό σου.Σε τιμή ευκαιρίας μάλιστα.
😉
13 Μαρτίου, 2007 at 10:46 πμ
Ελπίζω μόνο η αλλαγή να είναι προς το καλύτερο. Πάντα. Όποιο και αν θεωρείς ότι είναι αυτό.
13 Μαρτίου, 2007 at 11:03 πμ
Απίστευτη η αίσθηση της κρύας θάλασσας στο σώμα σου όταν ξημερώνει !Είναι σαν νέα βάπτιση , σαν να φεύγουν όλες οι αμαρτίες από το σώμα σου και η αγνότητα αυτή της στιγμής να αδειάζει το μυαλό σου από όλες τις σκέψεις σου…
13 Μαρτίου, 2007 at 11:51 πμ
love will tear us apart…
13 Μαρτίου, 2007 at 12:53 μμ
Το τραγούδι αυτο στιφογυρνουσε στο μυαλο μου οταν εγραφα τις λεξεις κυμα και κρεβατι. Έχουν τους τροπους τους να συγγενευουν οι άνθρωποι. Μπράβο κοριτσάκι.
13 Μαρτίου, 2007 at 1:34 μμ
Ρέντα!
13 Μαρτίου, 2007 at 2:12 μμ
πες μου ότι ήταν παραγγελιά, και δεν σου ήρθε έτσι ο τίτλος αυτού του ποστ (που μου άρεσε btw, πως το πας πως το φέρνεις…)
13 Μαρτίου, 2007 at 2:16 μμ
Σε φιλώ πολύ….
13 Μαρτίου, 2007 at 2:54 μμ
και ΓΑΜΩ!!!
13 Μαρτίου, 2007 at 9:29 μμ
Πολύ καλό…! 😉
13 Μαρτίου, 2007 at 10:30 μμ
Πες αλήθεια όμως.
Και βγάλε παπούτσια, θα βραχούμε σήμερα..
Τα φιλιά μου μικρή μου!
14 Μαρτίου, 2007 at 10:03 πμ
Me phges ekei kai me eferes pisw se miso lepto 🙂
14 Μαρτίου, 2007 at 1:07 μμ
δυστυχώς έχω πολλά χρόνια να το κάνω και φοβάμαι πολύ ότι μπορεί και να μην το ξανακάνω. κι είμαι ακόμα 23. Μαλακία
14 Μαρτίου, 2007 at 3:33 μμ
Εγραψες παλι.
και παλι…και παλι…
ζερο.
14 Μαρτίου, 2007 at 9:11 μμ
το λογοτυπο των j.d. σκοπευα να το κανω τατου,φοιτητης
δεν ειμαι βεβαιος αν το μετανιωσα…
14 Μαρτίου, 2007 at 10:22 μμ
Καλη κι η αλλαγη αλλα μερικες φορες εκει που νομιζεις οτι ηρθε…Μπα…
14 Μαρτίου, 2007 at 10:36 μμ
Σαν να διάβασες κάποιες σκέψεις μου..Λατρεύω και το κομμάτι και τη θάλασσα…
15 Μαρτίου, 2007 at 12:55 πμ
Ο τελευταίος που ξέρω ότι πήγε χειμώνα στην θάλασσα δεν αρκέστηκε στις κάλτσες…βούτηξε ολόκληρος μέσα στα όμορφα αλλά παγωμένα νερά της!!!
Αλλαγή στην αλλαγή λοιπόν?
Ε ναι. Αλλαγή στην αλλαγή!!!
15 Μαρτίου, 2007 at 12:15 μμ
@pj:
Γιατί δεν θες;
Το κομμάτι για τα μάτια μου ήταν η μόνη ειρωνεία του γραφτού.
Αλλά μιας και το αναφέρετε Monsieur δεν έχετε πει ποτέ κάτι για τα μάτια μου!
(χοχοχο)
@Pan:
Σ’ευχαριστώ..
@statler:
Ακριβώς αυτό..μια αλλαγή δηλαδή!
@spiros:
Love, love will tear us apart.Again.
@speira:
Και βέβαια τους έχουν..σ’ευχαριστώ για την πρόσκληση!χαίρομαι που σου άρεσε!
@sigmataf:
Άσε, κέντα από χέρι.
😉
@thrills:
Ναι, ήταν μια πρόσκληση της speira.
Χεχεχε όλα τα καταφέρνω!
@Στέλλα:
Που είσαι κοριτσάκι εσύ;Φιλιά!
@ερωτολατρεία:
Λατρεία μου εσύ!
😉
@adomiel:
Θενκιού!
@ανώνυμη Μ.:
Μούσκεμα λέμε!
@psarog:
Αχ όπως ήσουνα εκεί ξέχασα να σου πω να μου φέρεις λίγη άμμο!
😉
@neofitos:
Το είπες μόνος σου..!
Γιατί όχι;
@zero:
Χχαχαχα δάσκαλε!
@fuzzy:
Ο καθρέφτης σου λέει πως δεν το μετάνοιωσες.
😉
@fingo:
Καλώς την αισιόδοξη νότα!
:PPPPPPPPPPPPPPPP
@bebe:
Eυχαριστώ κοριτσάκι!
@par..alogos:
Και πολύ καλά έκανε!Τα χαιρετίσματα και τα φιλιά μου να του δώσεις!